รีวิวซีรีส์ Fermat no Ryori (2023)

Fermat’s Cuisine ที่สร้างจากมังงะชุด Fermat no Ryori โดย Yugo Kobayashi เป็นคนเรียบง่ายเกินไป คุณไม่จำเป็นต้องใส่ใจมันมากนักเพื่อที่จะ “คว้ามัน” ได้อย่างสมบูรณ์ เรื่องราวที่ไม่ซับซ้อนจะเข้าใจได้แม้ว่าคุณจะไม่ได้ดูเหตุการณ์ที่กำลังดำเนินอยู่เสมอไปก็ตาม ซีรีส์นี้ถูกกำหนดโดยการพูดเกินจริง นักแสดงขยับกล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายเพื่อแสดงออก พ่อของกาคุ (ฟูมิยะ ทาคาฮาชิ) หัวเราะเสียงดังมากจนดูเหมือนเป็นผู้สมัครที่เหมาะสมที่จะนั่งบนโซฟาที่อัจนะ ปูรัน ซิงห์ครอบครองใน TKSS (The Kapil Sharma Show) กาคุเป็นนักคณิตศาสตร์อัจฉริยะ ซึ่งหมายความว่า Fermat’s Cuisine ถ่ายทอดความรักในคณิตศาสตร์ผ่านรูปภาพชวนฝัน ตัวเลขเริ่มลอยมาจากผู้คนและอาหาร ส่วนกาคุก็วิ่งไปท่ามกลางสมการเพื่อไปถึงแสงสว่าง ทุกอย่างดูปกติดีในตอนแรก แต่กลับรู้สึกตลกโดยไม่ได้ตั้งใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่โดมิโนเรียงกันเป็นแถว

กาคุทำอาหารโดยใช้การคำนวณ เขาเป็นเครื่องคิดเลขที่มีชีวิตซึ่งใช้ตรรกะได้ดีจนสามารถว่ายน้ำได้สำเร็จในความพยายามครั้งแรก เขาแบ่งปันความตื่นเต้นกับตัวเลขผ่านอาหารจานอร่อย และไค อาซาคุระ (จุน ชิซง) เชฟผู้เก่งกาจก็สังเกตเห็นศักยภาพของเขา แน่นอนว่าไคขอให้กาคุทำงานที่ร้านอาหารของเขา ในที่สุดกาคุก็เห็นด้วยในขณะที่เขาเลิกคิดว่าคณิตศาสตร์เติมพลังแล้ว แต่ความหลงใหลในวิชานี้ของเขากลับมาอีกครั้งเมื่อเขานำไปใช้กับโลกแห่งอาหาร ซึ่งหมายความว่าต้องเตรียมพร้อมสำหรับลำดับการปรุงอาหารให้ตึง พ่อครัวทำงานภายใต้กำหนดเวลาที่จำกัด พวกเขาเสิร์ฟอาหารด้วยความแม่นยำของเครื่องจักร การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของมีดรวมกับใบหน้าที่ตึงเครียดอย่างใกล้ชิดน่าจะสร้างบรรยากาศที่น่าทึ่ง แต่การแก้ไขเป็นเพียงการใช้งานเท่านั้น กล้องจะแสดงภาพจากมุมที่ต่างกันโดยไม่ทำให้ภาพมีน้ำหนักมากนัก